* مهندس فاطمه یحیایی

امروزه عناوین مختلفی به آینده ی شهرهای کشورمان نسبت داده می شود که از مهم ترین آن ها می توان به هوشمند ، خلاق و دیجیتال اشاره کرد و این موضوع متخصصان را به دنبال پیدا کردن تفاوت های مابین شهر هوشمند و شهر دیجیتال کشانده است.

در نگاه اول ، ممکن است با خود بگویید ، شهر دیجیتال همان شهرهوشمند است و هیچگونه وجه تمایزی در این میان وجود ندارد در حالی که با نگاه موشکافانه می توان متوجه مرز این دو مفهوم شد و آن ها را از یکدیگر تفکیک کرد. برای پیدا کردن تفاوت های موجود بین دو مفهوم در ابتدا باید به تعاریف آن ها آگاه بود . شهری هوشمند تلقی می شود که به دنبال افزایش و توسعه اقتصاد پایدار برای بالا بردن سطح کیفی شهروندانش باشد و این در حالی است که شهر الکترونیک به دنبال ارائه خدمات 24 ساعته به شهروندان از طریق ارتباطات نرم افزاری و سخت افزاری  بر اساس اینترنت و به کارگیری سیستم های دیجیتالی و الکترونیکی است. 
فعالیت های حوزه شهرهای الکترونیک محدود به یک زمینه نیست، بلکه اثر آن در تمامی موضوعات دیده می شود ،برای مثال 
می توان به فعالیت های چون اداری ، بانکی ، علمی ، پژوهشی ، درمانی و ... اشاره کرد.عده ای از صاحب نظران پس از شناسایی تعریف این عبارات بر این باورند که تمامی شهرهای الکترونیک 
(Digital City) ، تحت عنوان شهرهای هوشمند (Smart City) نمی توان نام برد، درصورتی که عکس این موضوع کاملا صادق است.یعنی، تمامی شهرهای هوشمند قطع به یقین الکترونیکی هستند. بنا به تعاریف بالا ، تفاوت آن ها در نحوه حل مسائل و جوابدهی به مشکلات مطرح شده در جامعه است. در درون شهر هوشمند، فضای دیجیتال، ابزاری برای حل مسائل می باشد و تنها راهکار استفاده از اینترنت و فضای آنلاین نیست بلکه شهروندان باید همیشه آگاه و روز به روز به دانسته های خود بیفزایند. هر دو صفت بالا به عنوان سرمایه های یک شهر دارای اهمیت است و با وجود تفاوت های ذکر شده ،برای مدرنیته شدن شهرها ضروری است . زیرا از واژه الکترونیک می توان به عنوان سرمایه فیزیکی استفاده کرد و در حالی که مفهوم هوشمند، نوعی سرمایه اجتماعی را نشان 
می دهد. گروهی از افراد متخصص در این حوزه تحت گروهی به نام easypark که یک مجموعه پویا و فعال در این زمینه است 100 کشور در سراسر جهان را تحت 19 مشخصه بررسی کردند و شاید برایتان جالب باشد که بدانید ،کپنهاگ واقع در کشور دانمارک در رتبه اول هوشمندترین شهر‌های جهان قرار گرفته است و رتبه ی دوم و سوم نیز به ترتیب به کشورهای سنگاپور و سوئد تعلق گرفت. حال شهر تهران را در نظر بگیرید، زمانی می توان گفت، تهران؛ شهری هوشمند است که در گام اول به دلیل افزایش جمعیت ، علاوه بر افزایش منابع، استفاده درست و بهینه از آن را در نظر داشت و سپس موارد دیگری را مد نظر قرار داد.
برای یک "شهر هوشمند" چه مواردی مورد نیاز است؟
در همین نقطه است که می توان گفت ،علی رغم تفاوت های شهر هوشمند و شهر دیجیتال ،رابطه ی مهمی بین آن ها وجود دارد : چراکه  تکنولوژی ،  فرآیند هوشمند سازی شهر را تسریع می کند.مواردی چون انرژی ، جابجایی ، بهداشت و سلامت ، سرویس های عمومی از جمله مواردی است که در صورت به کار بردن تکنولوژی و دیجیتال می توان آن را هوشمند کرد.
امید است، روزی با به کارگیری دانشمندان و نخبگان و افزایش سواد مرتبط این حوزه ، نام کشور عزیزمان  ایران در میان کشورهای هوشمند دنیا 
دیده شود.