شاید سه دهه قبل که شعار «فرزند کمتر، زندگی بهتر» از تبلیغات بنرهای خیابانی تا رسانه ملی را مملو کرده بود، هرگز تصور نمی شد، امروز این شعار به صورت عملی آنقدر پر رنگ شود که جمعیت سالمند بر جوان پیشی بگیرد و گیلان در میان استان های کشور، رتبه اول را در این بخش به خود اختصاص دهد. 
پیری جمعیت علاوه بر اینکه اثرات مخربی بر سلامت جامعه دارد، بلکه بر شاخص اقتصادی و توسعه یافتگی نیز تاثیر منفی دارد. زیرا نیروی کار جوان و سالم چرخ‌های توسعه و تولید ملی را به حرکت درآورده و در نهایت منجر به افزایش درآمد ملی خواهد شد.
گیلان سرسبز با تمامی دارایی طبیعی و جغرافیایی خود در کنار محیطی بسیار پویا جهت زندگی سالم و به دور از عوامل آسیب زای انسانی همچون آلودگی، متاسفانه طی چند دهه اخیر در سراشیبی پیری قرار گرفته و طبق آمارهای رسمی گیلان از نظر نرخ سالمندی در کشور، سرآمد است.چندی پیش طی گزارشی که در همایش ملی سالمندی گیلان ارائه شد، این استان با ۳ درصد نرخ سالمندی بالاتر از میانگین کشوری، سالمندترین استان معرفی شد. دکتر آبتین حیدرزاده- معاون بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی گیلان دیماه امسال در نشستی پیرامون وضعیت سلامت استان اعلام کرد، حدود ۱۶ درصد جمعیت این استان در گروه سنی بالای ۶۰ سال قرار دارند که با توجه به جمعیت حدود ۲ میلیون و ۵۰۰ هزار نفری استان این عدد به بیش از ۴۰۰ هزار نفر خواهد رسید.
اما گذشته از شمار سالمندان استان آنچه طی سال‌های اخیر، بیش از هرچیزی وضعیت جمعیتی استان را تهدید می‌کند، کاهش نرخ تولد و فرزندآوری میان گیلانی ها است. طبق گزارش دانشگاه علوم پزشکی گیلان، این استان در زمان حاضر با نرخ رشد ۰/۴ (چهاردهم درصد) کمترین نرخ رشت را در میان استان های دیگر دارد. حال کاهش نرخ باروری و موالید در کنار افزایش سن، امید به زندگی همانند دوسر یک قیچی، گیلان را به سمت وضعیتی خطرناک در جوانی جمعیت سوق می دهد که نیازمند نگاهی جدی و تامل برای رسیدن به راه حلی مناسب و 
برنامه ریزی مناسب است.
چرا گیلان؟
شاید نخستین سوال و اصلی‌ترین آن درباره وضعیت جمعیتی استان این باشد که چرا استان گیلان با چنین داشته ها و ثروت طبیعی و محیطی مناسب به عنوان پیرترین استان کشور شناخته می شود. همانطور که در بالا ذکر شد ،گیلان برای زندگی مطلوب و فضایی آرام نه تنها عملاً چیزی کم ندارد، بلکه از بسیاری از استان های دیگر کشور نیز غنی‌تر است. البته نباید مسائلی همچون شاخص بیکاری و مواردی از این دست را نادیده گرفت که مبتلابه بسیاری از استان‌های دیگر نیز است.
ادامه در صفحه 8