 مهندس امین رشیدی*
  AMIN_RASHIDI@YMAIL.COM
این روزها صحبت از لایحه ی FATF و مزایا و معایب پیوستن به کنوانسیون مقابله با تامین مالی تروریسم در محافل سیاسی داغ است. مجلس شورای اسلامی روز یکشنبه لایحه‌ی
الحاق دولت ایران به کنوانسیون بین المللی مقابله با تامین مالی تروریسم موسوم به (CFT) از لوایح FATF را تصویب کرد. اما شاید مردم عادی ایران که البته جز سیاسی ترین مردم دنیا هستند، از پیر و جوان که اخبارهای سیاسی کشور را دنبال می کنند، اطلاعات کافی و وافی درباره‌ی این لایحه نداشته باشند. FATF یک قرار داد نیست، بلکه یک سازمان بین دولتی است که به ابتکار کشورهای عضو گروه (جی 7) در سال 1989 تشکیل شد، تا بررسی هایی درباره وضعیت قوانین مبارزه با پول شویی در بازارهای مختلف مالی را در سراسر جهان انجام دهد و در اختیار کشورهای عضو قرار دهد تا از این طریق ریسک سرمایه گذاری در بازارهای گوناگون را بررسی و در مورد سرمایه گذاری در کشورهای که ریسک سرمایه گذاری بیشتری دارند، اخطار دهند و به بیان دیگر روند پولشویی در دنیا را مورد بررسی قرار دهد.
این روند تا سال 2001 ادامه داشت تا اینکه بعد از حملات تروریستی 11 سپتامبر به برج های دوقلو مرکز تجارت جهانی نیویورک، وظیفه ی دیگری نیز به عهده ی این سازمان گذاشته شد و آن این که ، بازارهای هدف برای سرمایه گذاری را از نظر وجود امکان تامین مالی تروریسم را بررسی کنند. بعد از گذشت چند سال، FATF، لیست سیاهی منتشر نمود که با قرار دادن نام تعدادی از کشورها در آن، کشورهای مذکور را در زمره ی پرخطرترین کشورها برای سرمایه گذاری قرار داد و این لیست سیاه، همان لیستی بود که از طرف سازمان های همکاری های اقتصادی و توسعه ای یا (OECD) نیز منتشر می شد و عنوان آن هنوز هم به کشورها و قدرت‌های
نامناسب برای همکاری معرفی شده اند.
نام ایران در سال 2009 برای اولین بار در این لیست سیاه در کنار کشورهای همچون پاکستان، ازبکستان و ترکمنستان وارد لیست سیاه FATF قرار گرفته و در سال های بعد، جنبه‌ی سیاسی این موضوع پر رنگ تر از قبل شده و نام ایران در راس این لیست سیاه به چشم می خورد. البته در طول این سال هاFATF  این حق را برای خودش محفوظ می دانست که نام بعضی از این کشورها را حذف و نام کشورهایی دیگر را به این لیست اضافه نماید.
اما این موضوع از آن جایی بیشتر مود توجه قرار گرفت که در آخرین گزارش FATF درباره ی ایران در فوریه سال 2016 نگرانی‌های
ویژه و فوق العاده ای درباره شکست ایران در رسیدگی به کاهش ریسک تامین مالی تروریسم را بیان کردو به همه ی موسسات مالی‌اش توصیه کرد که توجه ویژه ای به روابط تجاری و معامله با ایران و شرکت های تجاری و موسسات
مالی ایرانی داشته باشند...

 تا با اقدامات مقابله ای موثر خود را از خطرات پیش روی بخش های مالی و ریسک پولشویی و تامین مالی تروریسم حفظ نمایند.
ایران نیز در طول این سال ها تلاش کرده تا با تصویب قوانین جدید، نظارت خود را بر نظام پرداخت مالیات ها افزایش داده و هم فضای کسب و کار را بهبود بخشد تا بتواند از طریق ایجاد بازارهای مالی شفاف، شبه های مالی تروریسم را کاهش دهد. یکی از اقدامات صورت پذیرفته شده در سال 1394، تصویب قانون مبارزه با تامین مالی تروریسم بوده که توسط دولت روحانی به مجلس فرستاده شد ودر بهمن سال گذشته تصویب و در اسفند سال گذشته به دولت ابلاغ گشت و در پی اقدامات صورت پذیرفته شده، سرانجام در تیر 95، FATF درخواست خود از کشورها برای انجام اقدامات مقابله ای علیه جمهوری اسلامی ایران را به مدت یک سال به حالت تعلیق درآورد. همچنین دولت پس از برجام، بر ضرورت برقراری  روابط ساختارمند با نهادهای موثر بین المللی تاکید کرده است و قرار گرفتن نام ایران در لیست سیاه FATF را یکی از موانع ورود سرمایه به کشور می دانست.
در طول این روزها منتقدان و موافقان هر کدام از مواضع خود نظراتشان را بیان نموده اند و سعی در ایفای حق ایران در مجامع
ین المللی داشتند. اما آنچه در این بین مسلم است، هر گامی که بتوان برداشت تا برخی از محدودیت های بین المللی برای سرمایه گذاری در ایران برطرف گردد و درهای بازارهای بین المللی به روی ایران بیش از قبل باز شود، نباید فرو گذار بود. و همانطور که آقای ظریف در سخنرانی پیش از رای خود در مجلس بیان کرد: نمی توانیم، تضمین دهیم که با پیوستن به لایحه ی حمایت مالی از تروریسم مشکلاتمان حل خواهد شد، اما
می توانیم تضمین دهیم که با نپیوستن به این لایحه، آمریکا بهانه ی مهمی را برای افزایش مشکلات ما پیدا خواهد کرد.