هنوز درک مشترکی از روش های فعالیت استارتاپ ها در بازار بیمه وجود ندارد ونظرات مختلفی مطرح می شود. برخی روش های فروش بیمه نامه بر بستر فضای الکترونیک را برای این واژه انتخاب میکنند و برخی آنرا طراحی از نقطه صفر تا صد پوشش های
بیمه ای و مدیریت پرتفوی هر پروژه بیمه ای تعبیر می کنند و عده ای نیز نوآوری در عرضه
بیمه نامه ها به همراه خدمات مکمل را بعنوان وظیفه استارتاپ ها می دانند. هر کدام از این تعبیرها فاصله ای از زمین تا آسمان با یکدیگر دارند. لیکن آنچه مسلم است ،هنوز در شرکت های بیمه بعلت وجود تفکرات سنتی، بستر مساعدی برای همکاری چنین موسساتی وجود ندارد.حتی در مورد رویکرد مدیریت سنتی و تفاوت های آن با رویکردهای نوین هم تبیین چارچوب های اجرایی هر دو نوع این شیوه های مدیریتی در بازار بیمه بطور واضح تشریح نشده است. همین اختلاف دیدگاه ها، موجب پدید آمدن ابهامات و سوالات متعددی می شود که ظاهرا پاسخ منطقی و جامع  آنرا به سادگی نمی توان پیدا نمود.
یافتن  مفهوم واقعی و کارکرد موسسات استارتاپ در صنعت بیمه با مطالعه و با گفتگوی با کارشناسان مسلط به این نوع خدمات مشخص
می شود، بنظر می رسد استارتاپ ها نقاط انفصال بین بیمه گذاران و شرکت های بیمه را با تحقیق و مطالعه می یابند و سپس با توجه به نیازها و خواسته های
بیمه ای متقاضیان این خدمات شرایط اتصال بین دو سوی بازار عرضه و تقاضا را فراهم می کنند .
در این مسیر هرگز نمی توان از نقش و تاثیرگذاری شبکه کارگزاران نمایندگان و ارزیابان خسارت های بیمه ای در پیاده سازی برنامه های استارتاپی بیمه ای غافل شد و بدون مشارکت و همکاری توانمند این گروه بزرگ فعالان صنعت بیمه در پروژه های مختلف هرگز هیچ استارتاپی در بازار بیمه موفق به پیاده سازی طرح های نوین بخصوص در بازارهای خرد و پراکنده نخواهد شد. سال هاست سهم بازار بیمه از تولید ناخالص داخلی دور و بر 2 درصد ثابت مانده است.
دلایل متعددی برای این موضوع عنوان
می گردد اما بنظر می رسد یکی از مهمترین دلایل ضعف شدید مدیریت رفتار سازمانی و جای خالی تحقیق و توسعه در شرکت های بیمه و کمبود
دوره های آموزشی مبتنی بر دانش افزایی مناسب می توان بر شمرد . متاسفانه وجود سو تفاهم بیشتر دانستن و کبر و غرور در نزد برخی از
دست اندرکاران  صنعت بیمه که خود را بی نیاز از دانش و پیاده سازی روش های نوین می دانند مانع از فعالیت استارتاپ ها و همکاری آنها با شبکه فروش و ارزیابان خسارت در نوآوری انواع خدمات بازاربیمه می شود .انگار بیماری عمده فروشی و جذب پرتفوی های بزرگ به هر قیمتی از سوی همین نوع تفکرات مدیریتی سنتی در بازار بیمه مزمن شده است!
با مشاهده تلاش ها و نیز مطالعه مصاحبه های دست اندرکاران و مدیران این بازار مشخص است که برخی از آنها نقش شبکه فروش را فقط در بازارهای خرد آنهم  در بیمه های عمر اندوخته ساز ثالث و بدنه اتومبیل خلاصه می بینند با هزاران اما واگر !
تا زمانیکه شرکت های بیمه استراتژی آموزش و بازاریابی راتعریف نکنند که بالاخره استراتژی آنها عمده فروشی (جذب بیمه گذاران و پرتفوی های
کلان با مذاکره مستقیم مدیران شرکت های بیمه) یا خرده فروشی (جذب بیمه گذاران خرد توسط شبکه فروش به طور انبوه ) است، انتظار رشد و تحول منطقی بازار بیمه عبث خواهد بود. تمایل به فروش های بزرگ مستقیم با توسعه شبکه فروش وگسترش سهم پرتفوی های خرد و همکاری استارتاپ ها کاملا تناقض دارد !
 اگر بازار بیمه بخواهد به رشد مورد انتظار دولت برسد آن رشد در بازار خانوار و اصناف و صنایع کوچک آنهم با مشارکت فعالانه شبکه فروش و ارزیابان خسارت و با همکاری استارتاپ های بیمه ای امکانپذیر است . قبل از هر برنامه ریزی در این حوزه، آموزش تجدید نظر رفتار سازمانی برخی از مدیران ارشد ، میانی و کارشناسان شعب و ستادی شرکت های بیمه در تعامل با بیمه گذاران و شبکه فروش و ارزیابان خسارت از ضروریات اولیه تحول در صنعت بیمه می باشد.البته
بزرگ منشی و معرفت بسیاری از همکاران در شرکت های بیمه را فراموش نباید کرد .
حمیدرضا حاجی اشرفی
کارشناس مطالعات ریسک و بیمه