در دنیای امروز، مصرف گرایی و آمار
رو به گسترش شهرنشینی، باعث گشته که شاهد افزایش بی رویه تولید پسماندها در سراسر جهان باشیم که این امر علاوه بر ایجاد آسیب های
 جدی و جبران ناپذیر به محیط زیست، جان میلیون ها موجود زنده روی کره زمین را به خطر انداخته است. سبک زندگی شهرنشینی و استفاده ی
 بی حساب و کتاب از منابع طبیعی همگی از مهم ترین
 علل تولید پسماندهاست.
در سراسر دنیا جوامع و شهرداری ها به دلایل مختلف از جمله هزینه های بالا، کمبود زمین، خطرات بهداشتی زیست محیطی و دفن بهداشتی پسماند، در قدم اول کاهش تولید پسماند، بازیافت و کمپوست را در اولویت برنامه ریزی های شهری خود قرار داده اند. مدیریت ضایعات پسماندها در کشورهای در حال توسعه علاوه بر نقش موثر آن ها در چرخه اقتصادی به عنوان یکی از شاخه های
 مهم توسعه در سطح کلان مطرح است. بر همین اساس شهرداری ها در اغلب کشورها دستورالعمل های ویژه ای در تمام سطوح جامعه از منازل، کارخانه ها و مراکز دولتی تبیین کرده اند،تا با نهادینه کردن فرهنگ کاهش پسماند علاوه بر صرفه جویی  در هزینه های ملی، معضلات زیست محیطی آن را نیز کاهش
می دهند. بطور مثال ایالات متحده آمریکا از سال 1978 میلادی تا کنون قانون کنترل مدیریت پسماند را بطور جدی دنبال می کند.به دلیل مزایای اقتصادی و زیست محیطی ناشی از تولید پسماند کمتر، آژانس حفاظت محیط زیست
 آمریکا، کاهش درمبدا را به عنوان یکی از مهم ترین ابزارهای مقابله با مشکلات ناشی از افزایش دفن و آلودگی معرفی می کند. در آمریکا مدیریت پسماند توسط بخش خصوصی انجام می شود و دولت های محلی تنها در بخش مدیریت پسماندهای جامد فعالیت می کنند.
واگذاری این مسئولیت به بخش خصوصی خود راهکاری برای کاهش ایجاد پسماندها و ایجاد فرصت های شغلی تازه در این کشور است و درآمدهای کلانی را برای شرکت های فعال در این زمینه بدنبال دارد.
اسپانیا نیز از جمله کشورهایی است که با توجه به محدود بودن زمین، برنامه ریزی یکپارچه ای در مجلس این کشور برای حصول به سرزمین بدون پسماند و بدون دفن انجام داده است. یعنی در مرحله اول این کشور استراتژی بدون پسماند را سرلوحه ی خود قرار داد که با همکاری شهرداری ها تولید ضایعات در مبدا تحت کنترل درآید و آموزش های
زیست محیطی به شهروندان اسپانیایی و تشویق و ترغیب آن ها در این برنامه ریزی ها گنجانده شده است. کشورهای توسعه یافته ای
همچون فرانسه، ایتالیا و آلمان هم توجه ویژه ای
 به این بخش داشته و از آن به عنوان یک فرصت برای تبدیل به سرمایه های کلان
بهره مند گشته اند.